user_mobilelogo
What's On - Τρέχοντα

ArtycleΤρέχοντα

Εκθέσεις Δράσεις Σεμινάρια Διαγωνισμοί

View more
Vermeer

Johannes Vermeer

Το Μπαρόκ στην Ολλανδία του 17ου αιώνα

View more

    Ο Σωτήρης Πανουσάκης γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ., από όπου και αποφοίτησε το 1993. Συνέχισε με Μεταπτυχιακές σπουδές (MA in Fine Arts) στο Goldsmiths College, University of London (1996). Ζει και εργάζεται στην Θεσσαλονίκη. Έχει στο ενεργητικό του πλήθος ατομικών και ομαδικών εκθέσεων, ενώ τα τελευταία είναι διδάσκων (EEΠ) στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ.

   Στα έργα του Σωτήρη Πανουσάκη συναντάμε φωτεινές επιγραφές και βιτρίνες καταστημάτων, όπως τις φωτογραφίζει ο ίδιος καλλιτέχνης. Το ανθρώπινο στοιχείο απουσιάζει, όχι για να εντείνει στην ατμόσφαιρα του αστικού τοπίου το αίσθημα της μοναξιάς και του φόβου, αλλά για να επιτείνει την ένταση των μηνυμάτων που δέχεται ο άνθρωπος στο πλαίσιο του σύγχρονου καταναλωτισμού.

     Η Pop Art, επηρέασε καθοριστικά το έργο πολλών Ελλήνων καλλιτεχνών και αποτέλεσε σημαντική ενίσχυση για την τέχνη της διαμαρτυρίας και τον Κριτικό Ρεαλισμό, ωστόσο δεν έδωσε αντιπροσωπευτικά παραδείγματα στην Ελλάδα, όπως αυτά που συναντάμε στην Αμερική και στη Βρετανία. Παρέσχε, όμως, στους καλλιτέχνες μία ευρεία γκάμα νέων προς χρήση τεχνικών, που απομακρύνονταν από τους παραδοσιακούς τρόπους λειτουργίας της τέχνης και την «μπόλιασε» με δόσεις αμφισβήτησης και κριτικής διάθεσης. Μία καλλιτέχνις που βρέθηκε κοντά στην Pop, τόσο ως προς τις τεχνικές που χρησιμοποίησε, όσο και ως προς το πεδίο άντλησης του υλικού της και τα μηνύματα της τέχνης της, ήταν η Χρύσα Ρωμανού (1931-2006).

    Ο Henri de Toulouse-Lautrec (1864–1901) φιλοτέχνησε την λιθογραφία του με τίτλο Divan Japonais γύρω στο 1893. Βρισκόμαστε μέσα σε έναν αγαπημένο χώρο για τον καλλιτέχνη, μέσα σε ένα cafe-concert, σε ένα cabaret της Μονμάρτης.

   Τα cafes-concerts έχουν την μορφή συνηθισμένων καφέ, στα οποία λαμβάνουν χώρα διάφορα καλλιτεχνικά δρώμενα. Είναι ένας χώρος διασκέδασης που προβάλλει χορευτές, ηθοποιούς και μουσικούς. Εκεί συναθροίζεται ο φιλότεχνος κόσμος του Παρισιού για να διασκεδάσει, να κοινωνικοποιηθεί, αλλά και να κάνει γνωστό το καλλιτεχνικό του έργο. Ξεκίνησαν ως ένα νέο και πρωτότυπο αστικό υπερθέαμα και κατά το 1860 έγιναν θεσμός για την γαλλική πρωτεύουσα.

    Ο Edward Hopper (1882-1967) ολοκλήρωσε το έργο με τίτλο New York Movie το 1939. Με βαριά κληρονομιά την ρεαλιστική ζωγραφική του 19ου αιώνα, τα εσωτερικά και τους χώρους διασκέδασης του Manet ή ακόμη και του Degas, προβαίνει σε μία δική του απόδοση της σύγχρονης αστικής εμπειρίας.

   Οι κινηματογράφος έχει ήδη διανύσει τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Έχει μετατραπεί από υποτιμημένο μέσο καταγραφής της πραγματικότητας, αλλά προσιτό στο διογκωμένο κοινό τον πόλεων, σε  θέαμα, σε δημιουργικό εργαλείο μυθοπλασίας και πεδίο εφαρμογής κάθε λογής νέων τεχνολογιών. Άνθρωποι σε όλο τον κόσμο συρρέουν στους κινηματόγραφους για να παρακολουθήσουν όλοι μαζί μία ταινία. Δράση και πλοκή, αστέρες του Hollywood, φώτα και μουσική, μαγνητίζουν θεατές κάθε κοινωνικού ή οικονομικού υπόβαθρου και κάθε ηλικίας.