user_mobilelogo
nivo nivo nivo nivo nivo

    Ο Edward Hopper (1882-1967) ολοκλήρωσε το έργο με τίτλο New York Movie το 1939. Με βαριά κληρονομιά την ρεαλιστική ζωγραφική του 19ου αιώνα, τα εσωτερικά και τους χώρους διασκέδασης του Manet ή ακόμη και του Degas, προβαίνει σε μία δική του απόδοση της σύγχρονης αστικής εμπειρίας.

   Οι κινηματογράφος έχει ήδη διανύσει τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Έχει μετατραπεί από υποτιμημένο μέσο καταγραφής της πραγματικότητας, αλλά προσιτό στο διογκωμένο κοινό τον πόλεων, σε  θέαμα, σε δημιουργικό εργαλείο μυθοπλασίας και πεδίο εφαρμογής κάθε λογής νέων τεχνολογιών. Άνθρωποι σε όλο τον κόσμο συρρέουν στους κινηματόγραφους για να παρακολουθήσουν όλοι μαζί μία ταινία. Δράση και πλοκή, αστέρες του Hollywood, φώτα και μουσική, μαγνητίζουν θεατές κάθε κοινωνικού ή οικονομικού υπόβαθρου και κάθε ηλικίας.

    Ο Andy Warhol (1928-1987), όπως και άλλοι εκπρόσωποι της Pop Art, υιοθετεί από το 1963 την τεχνική της φωτομηχανικής μεταξοτυπίας. Είναι εύκολη στην αναπαραγωγή, περισσότερο αυτοματοποιημένη και πιο απρόσωπη. Γίνεται το κατάλληλο μέσο για το νέο του σκοπό: να αναδείξει το πόσο απάνθρωπες έχουν γίνει οι σύγχρονες κοινωνίες και το πώς όλα έχουν γίνει ένα θέαμα προς κατανάλωση στο πλαίσιο της λαϊκής, της pop κουλτούρας. Οι ιδιωτικές στιγμές των διασημοτήτων, η οικογενειακή τους ζωή, ακόμη και ο ανθρώπινος πόνος, η θλίψη και ο θάνατος γίνονται αυτοστιγμεί πρωτοσέλιδο.

    Η δολοφονία του Αμερικανού προέδρου John Kennedy ήταν ένα μεγάλο γεγονός για όλο τον κόσμο και ιδίως για τους Αμερικανούς. Σόκαρε, στεναχώρησε, θύμωσε και "πούλησε" γινόμενη η Νο1 είδηση παγκοσμίως. Φυσικά, από τις τηλεοράσεις και τις εφημερίδες δεν θα μπορούσαν να λείψουν εικόνες, όχι μόνο από τη στιγμή της δολοφονίας του, αλλά και από την κηδεία του. Οι συνεργάτες του, οι συγγενείς, τα παιδιά του και η σύζυγός του Jackie είναι οι βασικοί πρωταγωνιστές.

   O Otto Dix (1891-1969) ζωγράφισε τους "Παίκτες Skat", το 1920. Τρεις άντρες, με παραμορφωμένα χαρακτηριστικά, κάθονται γύρω από ένα τραπέζι και παίζουν ένα ιδιαίτερα δημοφιλές, εκείνη την εποχή, παιχνίδι καρτών. Ακρωτηριασμένοι, με τεχνητά μέλη και διάφορα σύγχρονα βοηθήματα προσαρτημένα στο σώμα τους, οι τρεις άντρες περνούν το χρόνο τους μέσα σε ένα σκοτεινό εσωτερικό, ενδεχομένως ένα καφέ. Δεδομένης της χρονικής περιόδου κατά την οποία ο Dix ολοκληρώνει το έργο, μπορούμε με ασφάλεια να συμπεράνουμε πως πρόκειται για βετεράνους…σακάτηδες του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στο συμπέρασμα αυτό συναινεί και η παρουσία του Σιδηρού Σταυρού - κατεξοχήν πρωσικού και μετέπειτα γερμανικού πολεμικού μεταλλίου στο πέτο του σακακιού της μορφής στα δεξιά.

    Ο Ιωάννης Αλταμούρας (1852-1878) αποδίδει το λιμάνι της Κοπεγχάγης το 1874. Είναι η περίοδος που συνεχίζει τις σπουδές του στην πρωτεύουσα της Δανίας με υποτροφία του ίδιου του Βασιλιά Γεώργιου Α’. Τα πρώτα του μαθήματα στη ζωγραφική τα έλαβε κατ’ οίκον, από τη μητέρα του, την Σπετσιώτισσα Ελένη Μπούκουρα. Εν συνεχεία, κατά τη διετία 1871-1872 μαθήτευε κοντά στον Νικηφόρο Λύτρα στο τότε Σχολείο των Τεχνών στην Αθήνα.

     Η θάλασσα έχει ήδη κατακλύσει τη θεματολογία του νεαρού Αλταμούρα. Καράβια, ψαρόβαρκες, λιμάνια και καρνάγια, θάλασσες ήρεμες κι ανταριασμένες περνούν από τη ζωή στα έργα του καλλιτέχνη. Εδώ αποδίδει μία πανοραμική άποψη του λιμανιού της πόλης της Κοπεγχάγης. Ο χαμηλός ορίζοντας αφήνει τον ουρανό και τη θάλασσα να κυριαρχήσουν στο σύνολο της σύνθεσης. Τα κτήρια παραμένουν στο βάθος και αχνοφαίνονται πίσω από τα εγγύτερα στον θεατή αραγμένα καράβια. Η υγρασία του λιμανιού εντείνει την επίδραση της ατμοσφαιρικής προοπτικής και κάνει ξεκάθαρη την απόσταση μεταξύ των επιπέδων. Στο πρώτο πλάνο δεξιά βλέπουμε μία βάρκα με δύο επιβάτες.

Είστε εδώ

Tamara de Lempicka

Tamara de Lempicka

Η καλλιτέχνης-Persona του 20ου αιώνα

View more
Jan van Eyck

Janvan Eyck

Η Αναγέννηση του Βορρά

View more